بررسی رابطه ی سبک های دلبستگی مادر با سازگاری دانش آموزان با توجه به میزان تحصیلات والدین

هدف این پژوهش، بررسی رابطه سبک های دلبستگی مادر با سازگاری در دانش آموزان دختر پایه سوم دبیرستان های دولتی ناحیه دو شهر کرمان با توجه به میزان تحصیلات والدین آنان بود. پژوهش حاضر، پژوهشی توصیفی از نوع مطالعات همبستگی و تحلیل رگرسیون است. بدین منظور، 295 نفر از دانش آموزان دختر به روش تصادفی خوشه ای(چند مرحله ای) از بین دبیرستان های دولتی ناحیه دو شهر کرمان انتخاب شدند. ابزار تحقیق حاضر شامل پرسشنامه های سازگاری دانش آموزان دبیرستانی AISS (سینها و سینگ، 1993) و مقیاس دلبستگی بزگسالان RAAS (کالینز و رید، 1990) و پرسش نامه جمعیت شناختی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد. با توجه به نتایج به دست آمده از رگرسیون سلسله مراتبی، می توان بیان داشت که ابعاد مختلف سازگاری از طریق سبک های دلبستگی تبیین و پیش بینی پذیر است؛ به طوری که با افزایش دلبستگی ایمن، سازگاری بیشتر می شود. همچنین، سطح تحصیلات والدین در ارتباط بین سبک های دلبستگی و سازگاری (به ویژه سازگاری اجتماعی و آموزشی) نقش معنی داری دارد؛ به طوری که با افزایش میزان تحصیلات، دلبستگی ایمن بیشتر می شود و سازگاری افزایش می یابد.