اثربخشی آموزش مهارت حل مساله بر استرس و شیوه فرزندپروری والدین

هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثربخشی آموزش مهارت حل مساله بر کاهش استرس های والدینی و شیوه فرزندپروری آنها است. روش پژوهش شبه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون تک گروهی است. جامعه آماری را والدین دانش آموزان مدارس غیرانتفاعی شهر تهران تشکیل می دادند که از بین آنها والدین 33دانش آموز به شیوه در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش دو پرسشنامه میزان استرس های والدین (شکوهی یکتا و پرند، 1386 ب) و روش های فرزندپروری (شکوهی یکتا و پرند، 1386) بودند. والدین در کارگاه های آموزشی تربیت کودک اندیشمند شرکت کردند. والدین در این کارگاه ها در زمینه استفاده از روش حل مساله برای تغییر فرایند شناختی خود در رویارویی با رفتارهای چالش برانگیز کودکان و واکنش مناسب نسبت به رفتار کودکان خود آموزش دیدند. کارگاه ها به مدت 10 جلسه دوساعته و یک روز در هفته برگزار می شدند. از والدین توسط پرسشنامه ها قبل از شروع کارگاه، پیش آزمون و همچنین در پایان دوره آموزشی پس آزمون گرفته شد. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری (55/0=2η، 05/0P<) نشان داد که آموزش در بهبود 3 مولفه تنبیه و توبیخ، توصیه بدون توضیح و حل مساله تاثیر معناداری داشته است. لذا می توان نتیجه گرفت که از آموزش حل مساله به والدین به عنوان شیوه ای برای بهبود روش های تربیتی آنان در تربیت کودکان می توان استفاده کرد.