بررسی ارتباط کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و زایشگاه های بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهر مشهد در سال 93-92

کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی، دو متغیری هستند که اخیرا به لحاظ اهمیت، مورد توجه بسیاری از مدیران قرار گرفته اند. شرایط کاری گوناگون، باعث ایجاد کیفیت زندگی کاری و تعهدات سازمانی متفاوت در هر سازمان می شود و سنجش این دو متغیر در حرفه مامایی با وجود اهمیت بالا محدود می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی در ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی- درمانی و زایشگاه ها انجام شد.

این مطالعه توصیفی همبستگی در سال 93-1392 بر روی 230 مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی و زایشگاه های بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات فردی و کیفیت زندگی کاری والتون و تعهد سازمانی آلن مایر بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون های اسپیرمن، پیرسون،کروسکال والیس، من ویتنی،کی دو و تی مستقل انجام شد. میزان معناداری 001/0p< می باشد.

میانگین نمره کیفیت زندگی کاری در ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی 16/12±89/67 و در ماماهای شاغل در زایشگاه ها 08/13±16/62 بود. میانگین نمره تعهد سازمانی در ماماهای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی 06/10±40/76 و در ماماهای شاغل در زایشگاه ها 09/11±61/75 بود. بر اساس آزمون پیرسون، بین کیفیت زندگی کاری و تعهد سازمانی ماما در دو گروه مراکز بهداشتی درمانی (001/0p<،441/0=rp) و زایشگاه ها (001/0p<،633/0=rp) همبستگی مثبت و معناداری مشاهده شد.

بین کیفیت زندگی کاری با تعهد سازمانی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد؛ به گونه ای که کیفیت زندگی کاری بالاتر، تعهد بیشتری را برای کارکنان به همراه دارد. لذا سازمان ها می توانند با افزایش سطح کیفیت زندگی کاری کارکنان، شاهد افزایش تعهد سازمانی و به دنبال آن رشد و پویایی سازمان باشند.