ارزیابی اثربخشی روش آموزش کارآفرینی «سخنران میهمان» (مورد مطالعه: دانشجویان دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران)

تدریس کارآفرینی که بر رفتار فعلی و قصد آتی فرد برای کارآفرینی تاثیرگذار است، به سبک ها و روش های مختلفی صورت می گیرد. یکی از این روش های آموزشی، استفاده از «سخنران مهمان» در کلاس درس است. استفاده از کارآفرینان برای بازگویی تجربیات شکست و پیروزی شان می تواند به عنوان مورد زنده در تدریس استفاده شود؛ اما باید اثربخشی این روش آموزشی ارزیابی شود. یکی از روش های ارزیابی اثربخشی آموزش کارآفرینی، میزان تاثیری است که بر «قصد کارآفرینی» می گذارد. در این تحقیق، به منظور ارزیابی اثربخشی روش آموزش کارآفرینی «سخنران میهمان»، با استفاده از روش تحقیق کمی از نوع آزمایشی در جامعه آماری دانشجویان نیمسال اول کارشناسی ارشد مدیریت کارآفرینی دانشگاه تهران، میزان قصد کارآفرینی دانشجویان قبل و بعد از جلسات سخنرانی سه کارآفرین مهمان با استفاده از پرسشنامه استاندارد قصد کارآفرینی کروگر در دو گروه آزمایش (34 نفر) و کنترل (34 نفر) سنجیده شد. یافته های تحقیق نشان می دهد که روش آموزش کارآفرینی «سخنران مهمان» از طریق تاثیر بر متغیرهای مطلوبیت شخصی، خودباوری و باور جمعی باعث ارتقای قصد کارآفرینی دانشجویان می شود، در حالی که این روش بر متغیر «هنجارهای اجتماعی» دانشجویان تاثیر معنی داری نداشته است. این نتایج به سیاست گذاران در تدوین برنامه های آموزش کارآفرینی کمک می کند.