عوامل پیش بینی کننده کیفیت زندگی در بیماران مبتلابه صرع

پیامدهای جسمی، روانی و اجتماعی بیماری صرع کیفیت زندگی بیماران مبتلا را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل پیش بینی کننده کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع و شناخت عواملی با بیشترین اثر انجام شد.
این مطالعه مقطعی مقایسه ای می باشد که بر روی 100 بیمار صرعی و 100 فرد سالم همراه بیمار مراجعه کننده به کلینیک بیمارستان 22 بهمن شهرستان مشهد انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت بود. برای تعیین عوامل پیش بینی کننده کیفیت زندگی مبتلایان به صرع از مدل رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردید.
میانگین نمره کلی کیفیت زندگی بیماران و افراد سالم تفاوت نداشت و تنها در حیطه های جسمی (001/0P<)، محیط (002/0P=) و اجتماعی (001/0P<) تفاوت آماری معنی دار مشاهده شد. نتایج رگرسیون خطی چندگانه نشان داد متغیرهای سن، جنس، سطح تحصیلات، نوع صرع و تعداد حملات صرع در ماه به عنوان عوامل پیش بینی کننده مستقل کیفیت زندگی کلی در مبتلایان به صرع بودند. در تمام حیطه های کیفیت زندگی، افزایش تعداد حملات صرع نمره کیفیت زندگی را کاهش می دهد و زنان نسبت به مردان نمره کیفیت زندگی بالاتری داشتند.
سن، جنس، سطح تحصیلات، نوع صرع و تعداد حملات صرع به عنوان عوامل مهم پیشگویی کننده سطح کیفیت زندگی کلی بیماران مبتلا به صرع تعیین شدند. بیشترین اثر مربوط به تعداد حملات صرع و جنسیت زن بود. بر اساس یافته های مطالعه تنها عاملی که می توان بر روی آن مداخله نمود، کنترل تعداد حملات صرع می باشد که به نظر می رسد نقش موثری در ارتقاء کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع داشته باشد.