تعیین اندازه پنجره و ضریب ساختار بهینه در تخمین عمق موهو به روش واهمامیخت اویلر (مطالعه موردی: محدوده ی زاگرس)

ناپیوستگی موهو مرز بین پوسته و گوشته ی بالایی است که تفاوت دو محیط را با تغییرات در سرعت لرزه ای، ساختار شیمیایی، مواد تشکیل دهنده و مانند آن آشکار می سازد. هدف این تحقیق یافتن عمق موهو در محدوده ی زاگرس و برآوردی از ضخامت پوسته به روش واهمامیخت اویلر است. روش واهمامیخت اویلر یک روش خودکار برای برآورد عمق، شکل و مکان منبع های مغناطیسی و گرانی است که اساس آن به کارگیری مشتق های میدان در معادله همگن اویلر می باشد. در به کار گیری روش واهمامیخت اویلر تعیین ضریب ساختار و طول پنجره ی برآوردگر از پارامتر های بسیار مهم هستند که به شدت جواب ها را تحت تاثیر قرار می دهد. در این تحقیق ابتدا با استفاده از ضرایب هارمونیک کروی مدل ژئوپتانسیلEIGEN-GL04C، آنومالی جاذبه هوای آزاد در محدوده ی °53.75-°48.25=λ و°34.75-°29.25=φ دریک گرید °0.25×°0.25 محاسبه شد، سپس با استفاده از داده های آنومالی جاذبه هوای آزاد و به کارگیری روش واهمامیخت اویلر عمق موهو به ازای ضریب ساختار های مختلف و اندازه پنجره های متفاوت برآورد شد و بهترین ضریب ساختار و اندازه پنجره از مقایسه عمق برآورد شده به روش واهمامیخت اویلر و عمق به دست آمده از روش تابع انتقال گیرنده(مطالعات لرزه ای) در 14 ایستگاه لرزه ای موجود در منطقه، تعیین گشت و نتایج به دست آمده با مدل CRUST 2.0 مقایسه شد.بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت که به ازای ضریب ساختار 0.5 و اندازه پنجره 40 تا 45 کیلومتر بهترین جواب را در تخمین عمق موهو در محدوده ی مورد نظر خواهیم داشت.