بررسی رابطه تعهد سازمانی با هوش هیجانی با رویکرد تفکر استراتژیک

امروزه تفکراستراتژیک به عنوان یک عنصر بسیار مهم و ارزشمند در مدیریت های کلان درسازمانها و سیستم های کسب وکار مطرح می باشد. از دیدگاه کلی، تفکر استراتژیک یک بصیرت و فهم از وضعیت موجود و بهره برداری از فرصت ها است. مدیرانی که مجهز به قابلیت تفکر استراتژیک هستند قادرند سایر کارکنان را به یافتن راهکارهای خلاقانه برای موفقیت سازمان ترغیب کنند. از طرفی تعهد سازمانی یک نگرش مهم شغلی و سازمانی است که بر بهره مندی از حداکثر توانایی کارکنان و در نتیجه موفقیت سازمان تاثیرگذار می باشد. مرور ادبیات موضوعی در این زمینه نشان می دهد که در تحقیقات گوناگون، بیشتر بر جنبه های شناختی عملکرد کارکنان تاکید شده و متاسفانه تاثیر ابعاد هیجانی در تحقیقات رفتار سازمانی به طور وسیعی نادیده گرفته شده است؛ به طوری که توجه به متغیرهای هیجانی می تواند اختلاف نتایج اولیه در موضوعات رفتاری را تشریح کند. از این رو، مطالعه حاضر، که یک تحقیق توصیفی- پیمایشی و کاربردی است، کوشیده است از طریق آزمون معادلات ساختاری، میزان تاثیر هوش هیجانی را که شامل خودآگاهی، خودمدیریتی، آگاهی اجتماعی و مدیریت روابط است بر تعهد سازمانی که شامل تعهد عاطفی، تعهد هنجاری و تعهد مستمر می باشد، سنجیده و سپس با بررسی نقش تعدیلگری متغیر تفکر استراتژیک بر این رابطه، بر شواهد تجربی موجود بیافزاید. داده های مورد نیاز جهت سنجش مدل پژوهش با بکارگیری پرسشنامه استاندارد و از طریق جامعه آماری که شامل کارکنان سطوح مختلف یک سازمان می باشد، گردآوری شد. جهت تحلیل فرضیات پژوهش از روش مدل یابی معادلات ساختاری و همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی بهره گرفته شد. نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر، نشان دهنده نقش تعدیلگری تفکر استراتژیک بر ارتباط میان متغیرهای هوش هیجانی و تعهد سازمانی می باشد. همچنین شاخص های برازندگی بدست آمده برای مدل مفهومی پژوهش، از اعتبار بالای مدل در تبیین روابط میان متغیرها و مولفه های کلیدی حکایت می کند.