جذب سیانید از محیط های آبی با استفاده از نانوذرات هیدروکسی آپاتیت مغناطیسی سنتز شده به روش هیدروترمال: مطالعه سینتیک و ثابت های تعادل

سیانید یک ماده سمی است که در صنایع مختلفی از قبیل استخراخ فلزات مورد استفاده قرار گرفته و از این طریق وارد محیط زیست می شود.
در این پژوهش نانوذرات هیدروکسی آپاتیت مغناطیسی به روش هیدروترمال سنتز شده و در جهت حذف سیانید مورد استفاده قرار گرفت. عوامل موثر در فرآیند شامل pH، غلظت اولیه سیانید، غلظت نانو ذرات هیدروکسی آپاتیت مغناطیسی و زمان تماس مورد بررسی قرار گرفت. همچنین از مدل ایزوترمی لانگمیر و فروندلیخ و مدل های سینتیکی شبه درجه یک، شبه درجه دو و شبه درجه یک اصلاح شده برای بیان نوع فرایند استفاده گردید. در نهایت، احیای نانو جاذب مصرف شده مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بیشترین میزان حذف سیانید در غلظت mg/L 10 از یون سیانید، میزان g/L 0/8 از جاذب، زمان تماس 120 دقیقه و pH برابر 4 مشاهده گردید. تحت این شرایط بیش از 92 درصد یون سیانید حذف گردید. نتایج حاصل از مطالعه ایزوترمی نشان داد که روند جذب یون های سیانید بر روی جاذب مغناطیسی از مدل لانگمیر (r2=0.998) تبعیت می کند. مشخص گردید که سینتیک واکنش حذف با ضریب رگرسیون بالا (r2=0.999) توسط مدل درجه دو کاذب توصیف می گردد. نتایج حاصل از احیای نانو جاذب نشان داد که با استفاده از محلول 1 نرمال سود می توان 70 درصد جاذب اشباع شده را احیا کرد.
نتایج این تحقیق به درستی موید این مطلب است که نانو جاذب های مغناطیسی قابلیت بالایی در زدایش آلاینده سیانید دارند.