مقایسه افزودن کمپوست و ورمی کمپوست به خاک های آلوده به ترکیبات نفتی جهت حذف آلاینده ها در راکتور های هوازی و بی هوازی

هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای از مواد شیمیایی بالقوه خطرناک برای محیط زیست محسوب می شوند. این ترکیبات به علت سمیت، سرطان زایی و جهش زایی توسط آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا در ردیف آلاینده های مقدم قرار گرفته اند. این پژوهش با هدف مقایسه کمپوست و ورمی کمپوست با کاربرد راکتور های هوازی و بی هوازی در حذف آلاینده های نفتی از خاک های آلوده انجام گرفت.
این مطالعه از نوع تجربی مداخله ای است که به صورت پایلوت در مقیاس آزمایشگاهی انجام گردید. به این منظور توده ای از خاک به صورت مصنوعی با نسبت 120 گرم نفت و یک کیلو خاک آغشته و تهیه شد. و این ترکیب به نسبت 2 قسمت خاک و یک قسمت کود کمپوست و یا ورمی کمپوست (1:2) به صورت جداگانه مخلوط گردید. فنانترن به عنوان نماینده این ترکیبات انتخاب و با روش التراسونیک استخراج و به کمک دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا (HPLC) اندازه گیری گردید.
یافته ها نشان دادکه حذف موثر در دو هفته اول اتفاق می افتد و سپس سرعت حذف کاهش می یابد. میانگین درصد حذف غلظت فنانترن در راکتورهای هوازی کمپوست و ورمی به ترتیب 9/0±89/5و 7/0±91/7و در راکتورهای بی هوازی در همین زمان به ترتیب 5/1±19/2 و 5/0±26/4 درصد بود که راکتور هوازی ورمی کمپوست با میانگین درصد حذف 7/0±91/7 از غلظت فنانترن اولیه بیشترین راندمان را داشته است.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در دمای محیط با استفاده از روش های تصفیه زیستی می توان اقدام به پاکسازی ترکیبات پلی آروماتیک نفتی از خاک های آلوده نمود.