مقایسه تاثیر گشتالت درمانی و درمان شناختی رفتاری الیس بر ابراز وجود دانشجویان پرستاری

ابراز وجود به عنوان یکی ازمهارت های زندگی باعث افزایش عزت نفس، بیان منطقی افکار و احساسات، کاهش اضطراب، بهبود مهارت های ارتباط اجتماعی و ملاحظه حقوق دیگران و در عین حال گرفتن حق خود و در نهایت افزایش میزان رضایت از زندگی و شادکامی می شود. پژوهش حاضر، با هدف مقایسه تاثیر گشتالت درمانی و درمان شناختی رفتاری الیس بر ابراز وجود دانشجویان پرستاری انجام شد.
این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل است. از میان80 دانشجوی پرستاری مشغول به تحصیل در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد در سال تحصیلی 93-1392 که در بدو ورود به دوره کارآموزی در عرصه بودند، کلیه افرادیکه نقص در ابراز وجود داشتند به تعداد 36 نفر با استفاده از پرسشنامه ابراز وجود ASA جدا شده و به صورت تصادفی و مساوی در دو گروه آزمون و یک گروه کنترل (هر گروه 12 نفر) جایگزین شدند. گروه های آزمون شامل گشتالت درمانی و درمان شناختی رفتاری الیس، طی 8 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. پس آزمون بلافاصله بعد از آموزش با همان ابزار انجام شد و تجزیه و تحلیل داده ها توسط تحلیل کوواریانس، آنالیزواریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD در نرم افزار SPSS ویرایش 20 انجام گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که قبل از مداخله، میانگین نمرات ابراز وجود در گروه ها، اختلاف معنا داری نداشته اشت (0/05> P). بعد از مداخله، در هر دو گروه گشتالت درمانی و درمان شناختی رفتاری الیس نمرات ابراز وجود به طور معناداری افزایش یافت (0/05 ˂P). تفاوت نمرات ابراز وجود بین هر یک از گروه های آزمودنی و کنترل معنادار بود (0/05 ˂P). این افزایش در دو گروه آزمودنی، با هم اختلاف معنا دار نداشت (0/48 = P).
نتیجه گیری کلی: این پژوهش، تاثیر گشتالت درمانی و درمان شناختی رفتاری الیس را بر افزایش میزان ابراز وجود یکسان میداند. با توجه به نتایج می توان از درمانهای فوق به صورت انتخابی به عنوان شیوه های روان درمانی در جهت کاهش باورها و مولفه های ناکارآمد دانشجویان پرستاری استفاده نمود.