بررسی تست های ارزیابی حیات پالپ دندان در کودکان: تست های حرارتی، الکتریکی و پالس اکسیمتری

تست های حرارتی و الکتریکی پالپ برای استفاده کودکان محدودیت دارد و اغلب پاسخ مثبت و منفی کاذب را به دنبال دارد. محدودیت اصلی این تست ها ارزیابی حیات پالپ فقط از طریق تحریک الیاف عصبی حسی است که در بعضی موارد از جمله تروماهای دندانی غیر قابل اعتماد می باشند. پالس اکسیمتری یک روش اثبات شده برای اندازه گیری سلامت عروق بوسیله ارزیابی اشباع اکسیژن است. هدف این مطالعه بررسی تست های حرارتی و الکتریکی پالپ و ارزیابی اشباع اکسیژن دندانهای قدامی در کودکان می باشد.

در این مطالعه کارآزمایی بالینی بدون جهت از 17 کودک دختر و پسر 10 تا 12 ساله که دارای دندان های سالم سانترال در فک بالا، بدون هیچگونه پوسیدگی بودند استفاده شد. همچنین بیماران هیچگونه سابقه تروما به ناحیه قدامی فک بالا و درمان های ارتودونسی و ترمیمی و همچنین عادات پارافانکشنال خاصی نداشتند. پس از ایزوله کردن دندان ها، با استفاده از اسپری خنک کننده 1،1،1،2 تترافلورواتان تست سرما، با استفاده از گوتا پرکا تست گرما و با استفاده از پالپ تستر مدل PT-20 تست الکتریکی پالپ انجام شد. سپس میزان اشباع اکسیژن خون پالپ بوسیله دستگاه پالس اکسیمتری بررسی و نتایج به عنوان داده ثبت شد و داده های حاصل توسط t-test آنالیز و نتایج گزارش شدند.

در تمام بیماران نتیجه تست گرما و سرما به صورت + بود. نتایج مطالعه نشان داد که متوسط نمره تست الکتریکال دختران برابر 69/5 و برای پسران برابر 41/5 بود. همچنین متوسط نمره تست الکتریکال دندان چپ بیماران برابر 35/5 و برای دندان راست 77/5 بود. متوسط Spo2 دختران برابر 78/92 و متوسط Spo2 پسران برابر 19/99 بود. متوسط Spo2 دندان چپ بیماران برابر 12/92 و متوسط Spo2 دندان راست برابر 88/92 بود.

پالس اکسی متری به دلیل غیر تهاجمی بودن، ارزان بودن و داشتن معیار عددی برای بررسی حیات پالپ بر اساس میزان اشباع اکسیژن خون در گردش از روش هایی است که می تواند برای بررسی حیات پالپ بخصوص در مواقع تروما و دندانپزشکی کودکان کمک زیادی به دندانپزشان بکند.