پیگیری عصبی- تکاملی در نوزادان پرخطر: مقاله مروری

رشد و تکامل تحت تاثیر عوامل ژنتیکی، محیطی و اجتماعی قرار دارد و مهمترین و آغازی ترین مرحله آن از دوران جنینی و نوزادی شکل می گیرد. تولد زودرس یکی از مشکلات بزرگی است که می تواند سیر رشد و تکامل را تحت تاثیر قرار داده و در نتیجه سلامت جامعه را تهدید نماید. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، شیوع تولد زودرس و تولد با وزن کم در اغلب کشورها در حال افزایش است و بخش اعظم آن مربوط به کشورهای در حال توسعه است. پیشرفت تکنولوژی پزشکی در چند دهه اخیر در بخش مراقبت های ویژه، موجب افزایش بقای نوزادان نارس و پر خطر نیازمند مراقبت ویژه گردیده است، در حالی که نتوانسته، عوارض ناشی از تولد زودرس را کاهش دهد. به طوری که درمان با اکسیژن و استرویید اثرات کوتاه مدت مثبت و طولانی مدت منفی بر این نوزادان دارد. بنابراین تعداد زیادی از نوزادان نارس در آینده با مشکلات حرکتی، شناختی و حسی مواجه خواهند شد. بدون تردید یکی از تراژدی های جهان وجود افرادی با آسیب های جسمی یا مغزی ناشی از تولد زودرس است که بسیاری از این اختلالات به طور زودرس تشخیص داده نمی شوند و پیشگویی عوارض دیررس و طولانی مدت نوزادان ترخیص شده از بخش مراقبت های ویژه مشکل است با وجود اینکه پیگیری تکاملی- عصبی این نوزادان یک بخش ضروری در ارزیابی ها و مراقبت های مستمر نوزادی است و لیکن فرایند استانداردی برای این بررسی وجود ندارد مطالعه مروری حاضر با هدف معرفی فرایند مراقبت و ابزارهای مورد استفاده برای پیگیری این نوزادان نوشته شده است.