آسیب شناسی و پیشنهاد بهبود فرایند ارزیابی اثرات محیط زیستی در صنعت پتروشیمی

صنعت پتروشیمی دارای پتانسیل آلایندگی و اثرات سوء محیط زیستی بالایی بوده به نحوی که دومین صنعت آلاینده جهان پس از واحدهای تولید انرژی هسته ای به شمار می رود. این در حالی است که در سال های اخیر تمرکز روی ایجاد واحدهای پتروشیمی به منظور توسعه صادرات و قطع وابستگی به محصولات نفتی و جلوگیری از خام فروشی محصولات نفتی جزء برنامه های کلان کشور بوده و در سال های آتی نیز دنبال خواهد شد. ایجاد واحدهای پتروشیمی در هر مقیاس از جمله طرح های مشمول ارزیابی اثرات محیط زیستی بوده و این ارزیابی ابزار توانمندی در پیش بینی و مدیریت مخاطرات ناشی از اجرای طرح های پتروشیمی به شمار می رود. لیکن تجارب و بررسی های به عمل آمده نشان می دهد که روند مطالعات ارزیابی فعلی از موفقیت بالایی در پیش بینی و مدیریت مخاطرات محیط زیستی برخوردار نبوده است. در مطالعه پیش رو، روند ارزیابی اثرات محیط زیستی آسیب شناسی شده و پیشنهادات اصلاحی جهت بهبود مطالعات ارزیابی اثرات محیط زیستی در صنعت پتروشیمی ارائه شده است.