بررسی میزان شاخص های استرس اکسیداتیو ناحیه هیپوکامپ در نقص حافظه ناشی از نانو ذرات اکسید روی در موش صحرایی نر

برخی اثرات مفید نانو ذرات اکسید روی (nano ZnO) باعث توجه گسترده به استفاده از آن در صنایع غذایی و دارویی شده است. علی رغم اثرات سودمند، خاصیت دوگانه اکسیداتیو و آنتی اکسیدانی این نانو ذره بر پدیده های شناختی و حافظه، کاملا روشن نبوده و چالشی بزرگ بر سر راه کاربرد دارویی آن به وجود خواهد آورد. این تحقیق به منظور بررسی میزان و رابطه شاخص های استرس اکسیداتیو ناحیه هیپوکامپ با نقص حافظه ناشی از نانو ذرات اکسید روی طراحی و اجرا شده است.
موش های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (gr250-200) به چهار گروه (7=n): 1) سالین (شاهد تزریق)، 2، 3 و4) دریافت کننده نانو اکسید روی (mg/kg 1/25، 2/5 و 5؛ به ترتیب) تقسیم شدند. حافظه دراز مدت در مدل یادگیری اجتنابی غیرفعال در موش ها یک روز پس از دریافت دارو و آموزش بررسی شد. ارزیابی میزان MDA به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی و مجموع گروه های تیول (-SH) پس از جدا کردن هیپوکامپ از مغز موش های صحرایی به روش بیوشیمیایی صورت گرفت.
نانواکسید روی بدون تغییر در فعالیت حرکتی، به طور معنی دار [دوزهای 1/25 و 5 (P<0/001) و 2/5 (P<0/01)] سبب تخریب حافظه، کاهش معنی دار (0/001>P) در میزانMDA در گروه های دریافت کننده دوزهای بالاتر (mg/kg5/2 و 5) و هم چنین افزایش معنی دار (P<0/001) در میزان گروه های تیول در دوز بالای نانو اکسید روی (mg/kg5) نسبت به گروه سالین شد.
با توجه به نتایج این تحقیق، نانو ذرات اکسید روی با کاهش MDA و افزایش گروه های تیول در هیپوکامپ، اثرات آنتی اکسیدانی نشان داده و به نظر می رسد این اثر نمی تواند توجیه کننده اختلال حافظه ناشی از آن باشد.