دلاله الالوان فی شعر المتنبی

پژوهش ها این مطلب را که رنگ مانند نیرویی است که بر سیستم عصبی تاثیر می گذارد و این تاثیر، کمتر از تاثیر موسیقی نیست، و چه بسا گاهی شدیدتر از آن است تایید می کنند.
شاعران در طول تاریخ به رنگ توجه ویژه ای داشته اند، اما این توجه از دوره ای به دوره دیگر متفاوت است، به گونه ای که در دوره جاهلی در بیشتر مواقع رنگ در معنای اصلی خود به کار رفته است، و این دیدگاه کم کم به سوی به کارگرفتن رنگ در معانی دیگر تغییر پیدا کرده است، تا جایی که می بینیم شاعران در دوره های بعد، و مخصوصا در دوره معاصر رنگ را در معنی نمادین آن به کار گرفتند.
با توجه به اینکه دوره عباسی دوره طلایی ادبیات عربی به شمار می رود و با توجه به جایگاه والای متنبی در میان شاعران، تلاش کردیم پدیده رنگ را در اشعار این شاعر گران سنگ، با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و بیان کاربرد رنگ در دو نوع نمادین و صریح بررسی کنیم. ملاحظه می شود که شاعر، گاهی رنگ را در ابعاد نمادین و گاهی در ابعاد صریح به کار می گیرد و گاهی این دو نوع را در یک بیت می آورد.