اثر پودر گیاه آویشن بر فراسنجه های هضمی و مقدار تولید گاز های متان و دی اکسید کربن حاصل از تخمیر برخی اقلام خوراکی در شرایط آزمایشگاهی

این تحقیق با هدف بررسی اثر افزودن سطوح مختلف پودر گیاه آویشن بر گوارش پذیری و فراسنجه های تولید گازهای حاصل از تخمیر برخی اقلام خوراکی در شرایط آزمایشگاهی، با آزمایش فاکتوریل دو عاملی 4×3 در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل کاه گندم، یونجه و دانه جو بودند که به آنها سطوح صفر (شاهد)، 5/ 1، 3 و 6 درصد گیاه آویشن اضافه گردید. حجم سرنگ های گاز تست100 میلی لیتر و زمان انکوباسیون تا 24 ساعت بود. نتایج بدست آمده نشان داد، تولید گاز حاصل از تخمیر بخش محلول (a) در دانه جو تحت تاثیر سطوح مختلف پودر گیاه آویشن قرار گرفت. همچنین مقدار تولید گاز از بخش کند تجزیه (b) و مقدار تولید بالقوه گاز (a + b) در کاه گندم با افزایش سطوح آویشن روند کاهشی داشت. نرخ تجزیه پذیری با افزایش سطوح آویشن در علف یونجه کاهش، اما در کاه گندم افزیش داشت. مقدار انرژی قابل متابولیسم و قابلیت هضم ماده آلی در تیمار علف یونجه حاوی 6 درصد آویشن به طور معنی داری از سایر تیمارها کمتر بود، ولی اضافه کردن سطوح بیشتر آویشن انرژی قابل متابولیسم و قابلیت هضم ماده آلی در کاه گندم را افزایش داد. افزودن سطوح مختلف گیاه آویشن به اقلام کاه گندم و دانه جو موجب کاهش در کل گاز تولیدی نسبت به گروه شاهد گردید. همچنین افزودن گیاه آویشن در سطح 6 درصد مقدار تولید گاز CO2 را نسبت به سایر سطوح به طور معنی داری کاهش داده است. مقدار تولید گاز متان حاصل از تخمیر علف یونجه با افزایش سطوح آویشن به صورت معنی دار روند کاهشی داشت. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که از گیاه آویشن می توان به عنوان یک ماده افزودنی مطلوب جهت بهینه سازی تخمیر شکمبه ای در جیره نشخوار کنندگان استفاده نمود.