بررسی ترکیبات شیمیایی و فعالیت ضدمیکروبی اسانس حاصل از گیاه بادرنجبویه

افزایش مقاومت باکتری ها به عوامل ضدباکتری، یکی از مشکلات مهم در پزشکی است. جایگاه گیاهان دارویی در طب سنتی کشور و منابع غنی گیاهی در دسترس، از یک سو و مشکلات موجود در درمان عفونت های ناشی از سویه های مقاوم میکروبی از سوی دیگر، عاملی برای بررسی دقیق تر داروهای گیاهی بوده است. برخی از اسانس های گیاهی ازجمله گیاه بادرنجبویه از خانواده نعناعیان دارای اثرات ضدمیکروبی بوده و از آن می توان به عنوان عوامل ضدمیکروب در درمان عفونت ها استفاده کرد. این مطالعه با هدف تعیین ترکیبات اسانس و اثرات ضدمیکروبی اسانس حاصل از گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) انجام شد.
در این مطالعه تجربی، گیاه بادرنجبویه از استان قم جمع آوری شد. سپس ترکیبات اسانس به وسیله دستگاه GC/MS آنالیز شدند، قطر هاله مهاری و حداقل غلظت مهارکننده از رشد (MIC)، برای سویه های استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلی، سودوموناس آئروژینوزا و کاندیدا آلبیکنس به ترتیب با روش های دیسک دیفیوژن و رقت سازی در محیط کشت مایع تعیین گردید.
در این بررسی کاریوفیلن اکسید، عمده ترین ترکیب اسانس حاصله بود. اسانس گیاه در غلظت 20 میکروگرم بر میلی لیتر، اثر مهارکنندگی بر استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیاکلی و سودوموناس آئروژینوزا داشت، ولی بر روی کاندیدا آلبیکنس موثر نبود.
طبق نتایج این مطالعه، اسانس این گیاه بر رشد باکتری های بیماری زا، به ویژه انواع گرم مثبت، اثر مهارکنندگی قابل ملاحظه ای دارد. لذا به منظور کاربرد بالینی اسانس، انجام تحقیقات بیشتر ضروری است.