بررسی میزان اثربخشی و اولویت بندی شاخص های موثر بر موانع ورود بنگاه ها در بخش صنعت ایران (استفاده از رویکرد AHP فازی)

مانع ورود به عنوان یکی از متغیرهای ساختاری بازار نقش مهمی در شکل دهی سازمان بازار دارد. اهمیت موانع ورود به این دلیل است که می تواند ساختار بازار را به انحصار سوق دهد. با توجه به اینکه شناخت موانع ورود به صنعت و توسعه فضای کسب و کار رقابتی به منظور رشد بیشتر امری ضروری است نیاز به مطالعات تجربی گسترده ای در این زمینه احساس می شود، از این رو در این مطالعه با استفاده از روش AHP فازی و نظریه اقتصاد صنعتی پس از بررسی منابع و انجام مصاحبه های تخصصی به تعریف معیارها و شناسایی شاخص های تاثیرگذار بر ورود بنگاه ها به صنعت پرداخته شد و تلاش شد با استفاده از رویکرد سلسله مراتبی عوامل موثر بر ورود بنگاه ها به صنعت شناسایی و اولویت بندی شود. داده های تحقیق با استفاده از ابزار پرسشنامه جمع آوری شده و نمونه تحقیق نیز از بین مدیران و فعالان اقتصادی صنایع و اعضای هیات علمی رشته های مرتبط با صنایع کشور انتخاب شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد مهم ترین شاخص موثر در ایجاد مانع ورود در بخش صنعت شاخص تمرکز با وزن 0/528 می باشد و از میان سایر معیارهای اصلی تعداد بنگاه ها با وزن 0/196 بیشترین اثر را در ایجاد مانع ورود در بخش صنعت دارد. از این رو بر اساس نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود با فراهم نمودن زمینه برای حضور بنگاه های تازه وارد از طریق دادن تسهیلات مالی، اعطای مجوزها و حمایت های محدود و زمانبندی شده از بنگاه هایی که قصد ورود به بازار را دارند زمینه را برای کاهش تمرکز در بازار و افزایش تعداد بنگاه ها و توزیع یکسان بازار میان بنگاه ها فراهم نمود و گسترش بازارها و بزرگتر شدن اندازه آنها در دستور کار سیاست رقابتی قرار گیرد.