بررسی کارکرد سیاسی نهاد ولایت فقیه در ایجاد همبستگی اجتماعی در نظام جمهوری اسلامی ایران

موضوع انسجام یا همبستگی اجتماعی یکی از جدی-ترین موضوعات روز و از مباحث علم جامعه شناسی در حوزه جامعه شناسی وفاق به شمار می رود. مخصوصا بررسی این موضوع در جوامع دارای «چندپارگی قومی فرهنگی» اهمیت فزون تری پیدا می کند. از آنجا که تجربه تاسیس و تشکیل حکومت اسلامی در ایران مبتنی بر اصل ولایت فقیه، تجربه ای نو بوده و دهه های آغازین خود را پشت سر می گذارد، بنابراین، بررسی کارکرد ساختار نهاد ولایت فقیه به انضمام نقش کارگزاری رهبری ولی فقیه در انسجام اجتماعی؛ چه در عرصه تئوریک و چه در مقام عمل و تجربه ضروری می باشد. به نظر می رسد جایگاه و پیشینه دینی، در کنار مدیریت سیاسی نهاد ولایت فقیه در قانون اساسی جمهوری اسلامی موجب شده که این نهاد همواره در ساختار جمهوری اسلامی ایران محور انسجام و همبستگی اجتماعی ملت ایران باشد و جامعه با همین نگاه، حول محور مدیریت راهبردی ولایت فقیه به اتحاد و انسجام لازم دست یازد. این مقاله در پی آن است که در چارچوب نگاه کارکردگرایانه نشان دهد نهاد ولایت فقیه می تواند از ظرفیت های بالقوه و بالفعل خود که هم در شرع مقدس و هم در قانون اساسی جمهوری اسلامی به آن تصریح شده است، به نحو احسن در جهت ایجاد، حفظ و استمرار انسجام و وفاق اجتماعی استفاده نماید. به همین منظور کارکرد انسجام بخش این نهاد از سه منظر حقوقی، اعتقادی و تاریخی مورد بررسی قرار گرفته است.