تاثیر ضابطه آیین نامه ای تامین مقاومت جانبی قاب خمشی بر رفتار غیر خطی سیستم های دوگانه بتن مسلح

مطابق اکثر آیین نامه ها از جمله استاندارد 2800، در سیستم دوگانه، قاب های خمشی باید به طور مستقل قادر به تحمل حداقل 25 درصد نیروی جانبی وارد بر ساختمان باشند. در مسائل حرفه ای، برای اعمال این بند از آیین نامه روش های مختلفی وجود دارد که در این مقاله به بررسی این روش ها و تاثیر آن ها بر روی مقاومت سازه و نحوه توزیع نیروی برشی بین قاب و دیوار برشی پرداخته می شود. در این روش ها، به منظور حذف توانایی باربری جانبی دیوار برشی، دیوار برشی حذف می شود و یا بدون حذف دیوار برشی، پارامترهای سختی دیوار برشی اصلاح می شود. برای بررسی تاثیر این بند آیین نامه، مدل های سازه ای با تعداد طبقات مختلف با و بدون در نظر گرفتن بند مذکور مدل سازی شدند. نتایج حاصل از تحلیل های بار افزون و تاریخچه زمانی نشان می دهد، در نوعی از روش حذف توانایی باربری جانبی دیوار برشی با اعمال تغییراتی در سختی دیوار برشی و المان های مرزی آن، که در این پژوهش با عنوان (c) توصیف شده، تغییرات قابل ملاحظه ای در نتایج ایجاد می شود. در این روش تعداد المان هایی که وارد حوزه غیرخطی شده اند، کاهش یافته و مقاومت جانبی سازه افزایش یافته است. در کلیه روش ها سهم دیوار نسبت به قاب در طبقات فوقانی کمتر شده است. در تمامی مدل هایی که قاب خمشی توانایی تحمل حداقل 25 درصد نیروی جانبی را دارد، در تراز پایه سهم باربری جانبی قاب خمشی در سیستم دوگانه در تحلیل های خطی بین 1/7 الی 7/2 درصد و در تحلیل های تاریخچه زمانی غیرخطی بین 1/9% الی 7/3% است.