ارزیابی شاخص های حساسیت هیدرولیکی سازه های نیرپیک (مورد مطالعاتی شبکه آبیاری و زهکشی دشت ورامین)

با توجه به بازده کم توزیع آب در شبکه های آبیاری و زهکشی ایران، شبیه سازی جریان و حساسیت سنجی سازه های آبی شبکه ها به عنوان یک رویکرد جدید برای بررسی عملکرد طرح های آبی کشور مطرح است. این تحقیق، به علت تحویل و توزیع نامناسب آب به خصوص در پایین دست شبکه آبیاری و زهکشی ورامین به بررسی حساسیت سنجی سازه های آبگیر موجود در شبکه می پردازد. این حساسیت سنجی با بررسی داده های آبی واقعی و مقایسه آنها با مقدار آب مورد نیاز برای الگوی کشت شبکه صورت گرفته است. شبیه سازی و بررسی شبکه با استفاده از مدل هیدرودینامیکی سوبک و روابط معرفی شده برای حساسیت سنجی سازه های آبگیر انجام گرفته است. بررسی ها و آنالیز حساسیت هیدرولیکی در سازه های شبکه آبیاری ورامین نشان دادند که سازه های نیرپیک موجود، دارای حساسیت زیادی هستند. طبق معادلات بررسی شده، حساسیت سازه های نیرپیک نسبت به عمق بالادست و مقدار بازشدگی دریچه های مدول نیرپیک بیشتر در سازه های انتهایی رخ داده است. برای بهره برداری بهینه از شبکه آبیاری ورامین بهترین روش، تامین عمق آب برای پایین دست هر کانال است. در این شرایط است که عمق آب در تمامی آبگیرها تامین شده و در مقدار بازشدگی مدول ها نیز تغییری ایجاد نمی شود.