تحلیل ممیزی طولی با اثرات تصادفی برای پیشگویی پره اکلامپسی با استفاده از داده های هماتوکریت

پره اکلامپسی سومین علت مرگ زنان باردار محسوب می شود و تشخیص زودرس آن از اهمیت زیادی در مطالعات بالینی برخوردار است. این مطالعه توان پیشگویی پره اکلامپسی را بر اساس داده های هماتوکریت طولی مورد ارزیابی قرار داده و دقت آن را با حالت مقطعی مقایسه کرده است.
این مطالعه به صورت همگروهی آینده نگر بر روی 650 زن باردار که از آبان 1389 تا مرداد 1390 که به درمانگاه مراقبت های دوران بارداری و بلوک زایمان بیمارستان میلاد شهر تهران مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. میزان هماتوکریت در سه ماهه اول، دوم و سوم اندازه گیری شد و افراد تا زمان زایمان پی گیری شدند. در صورت وجود، پره اکلامپسی برای آن ها ثبت گردید. مدل با ساختار کوواریانس و مدل با اثرات تصادفی جهت تحلیل ممیزی طولی به کار رفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS 20وSAS 9.1 استفاده شد.
شیوع پره اکلامپسی 7/2 درصد (47 نفر) بود. میزان هماتوکریت در زنانی که پره اکلامپسی دارند، به طور میانگین 0/99 بیشتر است (P=0.014). حساسیت برای داده های طولی و داده های مقطعی سه ماهه اول تا سوم به ترتیب 91 درصد، 54 درصد، 72 درصد، 51 درصد و ویژگی 61 درصد، 51 درصد، 51 درصد، 47 درصد بود. همچنین ارزش پیشگویی کنندگی مثبت به ترتیب 70 درصد، 52 درصد، 59 درصد، 49 درصد و ارزش پیشگویی کنندگی منفی 87 درصد، 53 درصد، 64 درصد و 49 درصد بود.
هماتوکریت شاخص مناسبی برای تشخیص زودهنگام پره اکلامپسی است و پی گیری و مراقبت از زنان باردار و اندازه گیری منظم هماتوکریت سه ماهه اول تا سوم می تواند برای شناسایی افراد در معرض خطر ابتلا به پره اکلامپسی کمک کند.