تاثیر قارچ میکوریزایی Glomus sp. بر رشد و بیماری پوسیدگی ریشه دانهال های پسته ناشی از Fusarium solani در شرایط گلخانه ای

در این تحقیق تاثیر قارچ میکوریز Glomus sp. بر رشد و بیماری پوسیدگی ریشه دانهال های پسته ناشی از دو جدایه قارچ Fusarium solaniدر شرایط گلخانه ای مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح میکوریز (عدم تلقیح ((M0 و تلقیح با Glomus (M1)) و دو سطح قارچ بیمارگر فوزاریم (جدایه 1(F1) و 2 (F2) و شاهد (F0) بودند. نتایج نشان داد که اثرات اصلی میکوریز گلوموس و جدایه های فوزاریوم بر کلیه شاخص های رشدی مورد ارزیابی در سطح 1% معنی دار است. اثرات متقابل تیمارها بر شاخص های ارتفاع ساقه، وزن خشک ریشه، سطح برگ، حجم ریشه و درصد کلنیزاسیون ریشه توسط میکوریز در سطح 1% و بر شاخص های وزن تر و خشک ساقه در سطح 5% معنی دار بود. مایه زنی دانهال ها با جدایه های فوزاریم F1 و F2، میزان پوسیدگی ریشه را نسبت به شاهد (F0) افزایش داد. تلقیح گیاهچه های پسته با Glomus sp.، درصد کلنیزاسیون ریشه توسط جدایه های بیمارگر را به ترتیب 26/6 و 43/7 درصد کاهش داد. بر اساس نتایج به دست آمده استفاده از قارچ میکوریزی Glomus sp. می تواند بیماری پوسیدگی ریشه را کاهش داده و پارامترهای مختلف رشد در گیاهچه های پسته را افزایش دهد.