بررسی شیوع سنگ های دستگاه ادراری در شیرخواران و کودکان مبتلا به هیدرونفروز مادرزادی و فاکتورهای مرتبط با آن

هیدرونفروز یافته ی به نسبت شایعی در بررسی های داخل رحمی است. حدود نیم تا دو درصد از سونوگرافی های داخل رحمی، آنومالی سیستم ادراری را در جنین نشان می دهد. در این مطالعه، شیوع سنگ های ادراری و عوامل خطرساز ایجاد آن، در بیماران مبتلا به هیدرونفروز مادرزادی، مورد بررسی قرارگرفت.
کلیه ی نوزادانی که در طی فاصله ی زمانی اسفندماه 1382 تا اسفندماه 1392 به علت هیدرونفروز قبل از تولد، به بیمارستان بوعلی سینای ساری مراجعه کرده، در سونوگرافی های سریال شواهدی از سنگ کلیه یا مجاری ادراری داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. برای کودکان مبتلا به سنگ دستگاه ادراری، بررسی از نظر علل متابولیک و عفونی ایجاد سنگ انجام گرفت.
از 285 نوزاد با هیدرونفروز مادرزادی، 52 مورد (18 درصد) مبتلا به سنگ های کلیه و مجاری ادراری بودندکه از این بین، 40 نفر پسر و 12 نفر دختر بودند. اندازه ی سنگ ها از 3 تا 9 میلی متر بود. سنگ های ادراری در 10 درصد بیماران مبتلا به رفلاکس و 25-20 درصد بیماران مبتلا به انسدادهای ادراری مشاهده شد. شایع ترین اختلال متابولیک موجود، هایپرکلسیوری بود که بیش از همه، در بیماران مبتلا به دریچه ی پیشابراه خلفی بروز داشت. تنها یک مورد هیپراگزالوری و دو مورد هیپوسیتراتوری وجود داشت و موردی از سیستینوری مشاهده نشد. 29 درصد از بیماران دچار رفلاکس و 13 درصد از بیماران مبتلا به انسداد محل اتصال حالب به لگنچه، دچار عفونت ادراری بودند ولی هیچ یک از بیماران مبتلا به دریچه ی پیشابراه خلفی، سابقه ای از عفونت ادراری قبل از تشکیل سنگ نداشتند. در 23 بیمار (58 درصد) هیچ اختلال متابولیک یا عفونی یافت نشد.
سنگ کلیه، عارضه ی مهم و شایعی در بیماران مبتلا به هیدرونفروز قبل از تولد است. هرچند در حدود دوسوم بیماران هیچ فاکتور مساعد کننده ی عفونی یا متابولیک یافت نمی شود، ولی عفونت ادراری و هیپرکلسیوری به عنوان فاکتورهای مساعدکننده ی ایجاد سنگ کلیه در بیش از یک سوم بیماران موجود است.