اثر تمرینات مقاومتی بر برخی فاکتورهای قلبی تنفسی در مردان مبتلا به دیابت نوع 2

فعالیت بدنی یکی از ارکان درمان دیابت می باشد. به همین منظور مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تمرینات قدرتی بر برخی شاخص های آنتروپومتریک و فاکتورهای قلبی تنفسی در مردان دیابتی نوع 2 صورت گرفت.
در این تحقیق نیمه تجربی از بیماران مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان گلستان اهواز 20 مرد دیابتی نوع 2 با میانگین سنی 4 /3±0/ 46 سال و قند خون ناشتای 5/ 31±75/ 148 میلی گرم بر دسی لیتر که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب و به صورت تصادفی به 2 گروه 10 نفره (تمرینات قدرتی و کنترل) تقسیم شدند. تمرینات ورزشی سه بار در هفته و به مدت هشت هفته انجام شد. در پیش و پس آزمون شاخص های آنتروپومتریک، VO2max، حجم های ریوی (FVC و FEV1) اندازه گیری شد. برای تحلیل تغییرات شاخص های اندازه گیری شده از روش آماری T-Test و سطح معنی داری 0/05>P استفاده شد.
پس از دوره تمرین، کاهش معنی داری در میانگین نسبت دور کمر به دور لگن (0/021=P) و افزایش معنی داری در (VO2max (P=0.031 در گروه تمرینات قدرتی مشاهده شد. همچنین تفاوت معنی داری در اختلاف مقادیر ایجاد شده در شاخص های درصدچربی بدن (0/048=P) و نسبت دورکمر به دورلگن (0/021=P) بین دو گروه مشاهده گردید.
با توجه به یافته های این مطالعه، به نظر می رسد تمرینات قدرتی می تواند روش موثری در بهبود شاخص های آنتروپومتریک و VO2max در بیماران دیابتی نوع 2 باشد.