ارزیابی اثر حفاظتی روغن سیاه دانه (Nigella Sativa Oil) بر بافت بیضه و پارامترهای اسپرم در موش های بالغ نژاد NMR تیمارشده با پارانونایل فنل

پارانونایل فنل یک آلاینده زیست محیطی مهم است که از طریق اختلال در سیستم اندوکرینی و القای استرس اکسیداتیو، بر روی سیستم تولیدمثلی نر تاثیر می گذارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر حفاظتی روغن سیاه دانه بر بافت بیضه و پارامترهای اسپرم (تعداد، تحرک، قابلیت حیات و مورفولوژی)، ناهنجاری های DNA و کروماتین اسپرم در برابر سمیت القا شده با پارانونایل فنل در موش های بالغ نژاد NMRI است.

24 سر موش های نر بالغ نژاد NMRI به 4 گروه کنترل، روغن سیاه دانه (ml/kg/day5)، پارانونایل فنل (mg/kg/day250) و پارانونایل فنل + روغن سیاه دانه تقسیم و پس از 34 روز تیمار دهانی، بیضه چپ خارج و برای مشاهدات هیستوپاتولوژیکی استفاده شد. ناحیه دمی اپی دیدیم چپ در محیط کشت Ham’s F10 قطعه قطعه شد و اسپرم های آزاد شده جهت بررسی تحرک، قابلیت حیات، تعداد و مورفولوژی مورد استفاده قرار گرفت. کیفیت کروماتین توسط رنگ آمیزی های هسته ای اکریدین اورانژ و آنیلین بلو بررسی شد. غلظت مالون دی آلدئید (MDA) سرم خون نیز اندازه گیری شد. داده ها با روش آماری One Way ANOVA و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند.

کاهش معنی داری در تحرک، قابلیت حیات، تعداد، مورفولوژی طبیعی اسپرم، قطر لوله های منی ساز و ضخامت اپی تلیوم زایشی و افزایش معنی داری در قطر لومن و سطوح MDA در گروه پارانونایل فنل نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید. پارامترهای فوق در گروه پارانونایل فنل+روغن سیاه دانه در مقایسه با گروه p-NPبه طور معنی داری توسط روغن سیاه دانه جبران شد. کاربرد روغن سیاه دانه به تنهایی موجب افزایش معنی داری در تعداد، تحرک و مورفولوژی طبیعی اسپرم و کاهش معنی داری در سطوح MDA نسبت گروه کنترل شد.

روغن سیاه دانه به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی می تواند سمیت القا شده توسط پارانونایل فنل را جبران کند.