بررسی پیشنهاد کشت ریزجلبک دونالیلاسالینا در دریاچه ارومیه با هدف تولید بتاکاروتن و کمک به بقای دریاچه

ریزجلبک ها گونه هایی بسیار مناسب برای تولید موادی گرانقیمت و مفیدفایده هستند که در صورت استفاده نکردن از آن ها، استفاده از روش های شیمیایی پیشنهاد می شود که معایب و مزایای خود را دارد. ریزجلبک دونالیلاسالینا به دلیل داشتن محیط کشت اختصاصی، تولید مواد گران قیمت از جمله کاروتنوئیدها و موارد دیگر از معروف ترین نوع ریزجلبک ها به شمار می رود. پارامترهای گوناگونی بر نرخ رشد، چگالی سلولی ریزجلبک و همچنین میزان کاروتنوئید تولیدی تاثیر می گذارد که با بهینه کردن این پارامترها، می توان به بهره وری مناسبی دست یافت. از دیگر مسائل مورد اهمیت در مورد کشت صنعتی ریزجلبک ها استفاده از محیط کشت مناسب برای تولید صنعتی مواد مورد نظر است. در این میان باید با توجه به نوع محیط کشت (بسته یا باز) و در نظر گرفتن مسائل اقتصادی و مزایا و معایب هر کدام، بهترین گزینه را انتخاب کرد. به طور مثال با انتخاب روش های مناسب و بررسی های اقتصادی می توان اقدام به رشد این ریزجلبک در دریاچه ارومیه کرد. لازم به ذکر است که به دلیل شرایط اقلیمی مناسب و بومی بودن این جلبک در این دریاچه، از یک طرف کشت صنعتی و تولید کاروتنوئیدها و محصولات دیگر می-تواند سودآور باشد و از طرف دیگر پوشش ایجاد شده بر روی سطح دریاچه می تواند موجب کاهش میزان تبخیر از دریاچه و در نتیجه جلوگیری از خشکی بیشتر و بهبود این مشکل در سال های آتی گردد.