رضایتمندی ماماهای شاغل در نظام ارجاع و پزشک خانواده در سطح کشور

طرح نظام ارجاع و پزشک خانواده براساس ضرورت هایی شکل گرفت که اهم آن شامل برقراری دسترسی مناسب آحاد کشور، برابری در بهره مندی از خدمات بهداشتی و درمانی و همچنین هدف مندی ارائه خدمات و بهره وری از امکانات نیروی انسانی موجود گروه پزشکی است. نیروی انسانی ارائه دهنده خدمات مهمترین منابع مورد نیاز برای هر برنامه و طرح بهداشتی است در طرح پزشک خانواده نیز تیم پزشک خانواده از اهمیت ویژه ای برخوردار هست. هدف این مقاله؛ ارائه میزان رضایت ماماها در طرح پزشک خانواده است.این مطالعه از نوع مقطعی بوده و در کل کشور انجام شده است. 1772 ماما و وضعیت رضایت آنان از ابعاد مختلف طرح مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد که اکثر ماماها متاهل بوده و غالبا در مراکز روستایی، ارائه خدمت می کردند. از میان افراد مورد مطالعه 25/2 درصد دارای وضعیت بیتوته بودند. در موارد مربوط به مفاد قرارداد یا احکام، فراوانی «مجموع رضایتمندی بسیار زیاد و زیاد»، زیر 20 درصد و کمترین رضایتمندی مربوط به میزان دریافتی و درآمد بود. در زمینه شرایط و امکانات طرح فراوانی «مجموع رضایتمندی بسیارزیاد و زیاد» بین 16/0تا 27/6 درصد و کمترین آنها مربوط به بازخورد متخصصان در رابطه با بیماران ارجاعی بود. در زمینه موضوعات مربوط به بیتوته مجموع رضایت بسیار زیاد و زیاد از حدود4/0 درصد تا 44/2 درصد متغیر بود.
در واقع همانطور که بررسی نتایج مربوط به رضایتمندی ماماها نشان می داد، رضایت در اغلب محورها بالا نیست.مشابه مطالعه حاضر، در سایر مطالعات در زمینه رضایتمندی ماماها نیز این امر تایید شده است که این امر در ماندگاری و ثبات نیروی انسانی نقش بسزایی داشته است. با توجه به اینکه در زمینه شرایط و امکانات طرح کمترین رضایت، مربوط به بازخورد متخصصان در رابطه با بیماران ارجاعی بود در واقع کامل نبودن چرخه سیستم ارجاع را نشان می دهد که این امر در «مدیریت بیماری» نقصی محسوب می شود.