پرورش خلاقیت و افزایش میزان یادگیری با بهره گیری از الگوی پرورش خلاقیت ویلیامز در درس علوم اجتماعی

یادگیری و خلاقیت ازجمله عنصرهای مهم برای پیشرفت یک کشور است. قابلیت یادگیری و آموزش خلاقیت، این امکان را برای مسئولین آموزش وپرورش فراهم می کند که راهکارهایی برای افزایش خلاقیت و یادگیری دانش آموزان و دانشجویان ایجاد کنند.
هدف از اجرای این پژوهش بررسی تاثیر الگوی پرورش خلاقیت ویلیامز بر یادگیری و خلاقیت دانش آموزان است.
این پژوهش به لحاظ ماهیت موضوع، اهداف و فرضیه ها از نوع کاربردی است و در زمره طرح های شبه آزمایشی قرار می گیرد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر پایه اول دبیرستان شهرری تشکیل می دهند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه های چندمرحله ای استفاده شد. در این تحقیق، ما با دو گروه آزمودنی پسر پایه اول دبیرستان امام خمینی (ره)، سروکار داشتیم که یک گروه در معرض متغیر مستقل (الگوی پرورش خلاقیت ویلیامز) و گروه دیگر در معرض روش تدریس سنتی قرار گرفتند تا تاثیر متغیر مستقل بر یادگیری و خلاقیت بررسی شود. ابزارهای پژوهش، آزمون یادگیری محقق ساخته و آزمون خلاقیت تورنس بود و در پیش آزمون و پس آزمون از آن ها استفاده شد. در پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد و برای انجام محاسبات آماری از نرم افزار اس پی اس اس استفاده شد.
در بررسی فرضیه ها مشاهده شد که الگوی پرورش خلاقیت ویلیامز در افزایش یادگیری و خلاقیت نسبت به روش تدریس سنتی اثربخشی بهتری دارد. بنابراین، این الگو یکی از راهکارهای افزایش یادگیری و خلاقیت است که می توان از آن استفاده کرد.
نتایج تحقیق با بسیاری از تحقیقات داخلی و خارجی همسو بود. در پایان پیشنهادهایی برای استفاده از این الگو در محیط های یادگیری حضوری و محیط های یادگیری الکترونیکی و همچنین ایجاد کارگاه های آموزشی برای آشنایی معلمان با این الگو داده شد.