بررسی قابلیت راکتور بیوفیلمی با بستر متحرک در تصفیه فاضلاب محتوی نفت و گازوئیل

آب آلوده به هیدروکربن های نفتی همواره بر روی محیط اطراف، اثرات منفی و زیان بار زیادی در ابعاد سلامتی جامعه، اقتصادی و محیط زیستی داشته است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف مطالعه و بررسی تصفیه پذیری این نوع آلاینده ها از فاضلاب با استفاده از راکتور بیوفیلمی با بستر متحرک صورت گرفت. میزان تصفیه پذیری هیدروکربن های نفتی با محدوده CODهای معادل 200 تا 2500 میلی گرم بر لیتر (محدوده TPH بین 52 تا 400 میلی گرم بر لیتر) در زمان ماندهای مختلف به راکتور تزریق و راندمان حذف TPH و COD در اثر فعالیت بیولوژیکی تعیین شد. همچنین به بررسی مکانیسم غالب تصفیه، سینتیک واکنش های بیولوژیکی، اثر میکروارگانیسم های معلق و درصد پرشدگی آکنه در سیستم MBBR پرداخته شد. نتایج نشان دادند که بهترین راندمان حذف در COD معادل 1000 میلی گرم بر لیتر به میزان 85 درصد، زمان ماند 72 ساعت و با میزان پرشدگی 50 درصد نتیجه می شود. میزان راندمان حذف TPH در محدوده مذکور روند ملایمی نشان داد به نحوی که در زمان ماند 72 ساعت کاهش در راندمان حذف از 84 درصد در TPH=50mg/L به 75 درصد در TPH=400mg/L رسید. نتایج سینتیک واکنش های بیولوژیکی نیز نشان از تبعیت راکتور از مدل مرتبه دوم داشت. با بررسی نتایج حاصل مشاهده شد که سیستم MBBR به دلیل داشتن توانایی مناسب در تجزیه هیدروکربن های نفتی و راندمان حذف بالای COD و TPH گزینه مناسبی جهت تصفیه این نوع آلاینده ها است.