اهداف تربیت دینی از منظر قرآن کریم

بیشتر زبان شناسان تربیت را با عنایت به ریشه رب یرب یعنی پروردن، سرپرستی و رهبری کردن،رساندن به فرجام، نیکو کردن، و به تعالی و کمال رساندن تعریف کرده اند. در تعریف دین نیز مانندسایر حقایق مربوط به ارزش های حیات معقول انسانی اختلاف نظریه هایی وجود دارد که معمولاناشی از شرایط ذهنی و اطلاعاتی است که تعریف کنندگان درباره مختصات آن دارند. آیت الله جوادی آملی معنای دقیقی از دین ارائه داده است. ایشان دین را مجموعه عقاید، اخلاق، قوانین ومقرراتی می داند که گاهی همه این مجموعه حق و گاهی همه آن باطل و زمانی مخلوط از حق و باطل است. اگر مجموعه حق باشد آن را دین حق، در غیر این صورت آن را باطل، یا التقاطی از حق وباطل می نامند. تربیت دینی نیز بنا بر جهان بینی اسلامی، تربیتی است که رفتار فرد را در برابر خدا،جامعه، خود او و طبیعت بر معیارهای دینی منطبق سازد و بر اساس قواعد دینی تنظیم کند. تربیت که از اهداف بسیار مهم خلقت است مانند هر کار دیگری، نمی تواند بدون هدف باشد. به رغم اینکه اهداف مختلفی برای تربیت دینی بیان شده است، اما می توان در یک جمع بندی به این نتیجه رسیدکه هدف غایی تربیت اسلامی آن است که افراد در مسائل فردی، اجتماعی و مسائل مربوط به کل انسانیت، کاملا مطیع خداوند باشند. در این مقاله پس از تبیین مفاهیم تربیت و دین و مقوله تربیت دینی، اهداف مدنظر قرآن درباره تربیت دینی بیان شده است.