یادگیری بند نسبی در زبان انگلیسی به عنوان زبان سوم

در حیطه ی فراگیری زبان سوم٬ نتایج متناقض تحقیقات نشان می دهد که در میان محققان در مورد مزایا و یا معایب دو زبانگی در فراگیری زبان سوم اجماعی وجود ندارد. بنابراین دغدغه ی اصلی مطالعه حاضر بررسی تفاوت های احتمالی بین دوزبانه ها و تک زبانه ها در خصوص دانش دستور می باشد. این تحقیق تلاشی بود برای بررسی اینکه آیا زبان آموزان تک زبانه فارسی و دوزبانه فارسی- آذری در یادگیری بند نسبی زبان انگلیسی تفاوت معنی داری دارند. برای انجام این مطالعه، در مجموع دویست دانش آموز دختر در حال تحصیل در کلاس دوم دبیرستان به طور تصادفی از دو ناحیه ی آموزش و پرورش شهرهای تبریز و شیراز در ایران انتخاب شدند. تمامی شرکت کننده ها از نظر سطح زبان انگلیسی، جنسیت، و سن همگن بودند. یک آزمون استاندارد تعیین سطح زبان انگلیسی، یک پرسشنامه و دو تکلیف ساختار نحوی در هر دو گروه اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین زبان آموزان در ارتباط با بند نسبی انگلیسی وجود دارد. در نهایت، کاربردهای این پژوهش برای کسانیکه در امر یادگیری و آموزش زبان انگلیسی فعالیت دارند مورد بحث قرار گرفت.