بررسی ارتباط ویژگی های لرزه شناسی با پهنه های زمین ریخت شناسی ایران

بررسی ویژگی های لرزه شناسی ایران در پهنه های گوناگون زمین ریخت شناختی به منظور تشخیص الگوی رفتاری ویژه در این پهنه ها هدف اصلی در این تحقیق می باشد. برای این منظور ایران براساس پهنه های ژئومورفولوژیک تفکیک گردید و در محیط GIS داده های 30 ساله ی ژرفا، بزرگی و فراوانی زلزله ها برای هر یک از پهنه های ژئومورفولوژی معرفی گردید. سپس این داده ها در صفحه ی گسترده برای هر پهنه به طور مجزا ذخیره گردید و در محیط SPSS و Minitab تجزیه و تحلیل و سپس مقایسه گردید. نتایج نشان داد که از میان 9 پهنه زمین ریخت شناسی ایران پهنه زاگرس و خزر دارای بیش ترین نامنظمی ها هستند. تراکم نسبی زلزله ها در زاگرس زیاد است ولی وقوع زلزله های بزرگ کم تر از سایر پهنه هاست؛ بالاترین مقادیرb به این پهنه اختصاص دارد ولی روند افزایشی آن ها نسبت به عمق کاملا منظم نیست. در خزر تراکم نسبی زلزله ها زیاد نیست، ولی زلزله های بزرگ حاکمیت بیش تری دارند. مقدار b دارای کم ترین مقدار بوده و نسبت به ژرفا از بی نظم ترین تغییرات برخوردار می باشد. هر چند که سایر پهنه ها الگوی منظمی در تغییرات مقدار b نسبت به عمق دارا هستند ولی بعضی ویژگی های آن ها می تواند بعضی از آن ها را در یکی از مناطق زاگرس یا خزر قرار دهد؛ به نحوی که شرق، شمال شرق، و شمال تشابه بیش تری با پهنه خزر نشان می دهند و جلگه ی جنوب و شمال غرب نیز شباهت های زیادی با زاگرس دارند. مکران و ایران مرکزی ویژگی های بینابین را نشان می دهند.