تاثیر رزین و نوع آمادگی سطحی بر استحکام خمشی سرامیک فلدسپاتیک حاوی ترک

سرامیک های دندانی ممکن است در طول مراحل تنظیمات کلینیکی با فرز تراشیده شوند و این مساله ضمن از بین بردن لایه گلیز باعث ایجاد ترک های ریزی بر سطح آن ها شده که می توانند در محیط مرطوب رشد کرده و استحکام سرامیک و طول عمر رستوریشن را کاهش دهند. هدف از این مطالعه معرفی روش های کنترل ترک های سطح خارجی ترمیم های سرامیکی و بررسی تاثیر آن ها بر استحکام سرامیک بود.

40 نمونه سرامیک فلدسپاتیک به صورت دیسک تهیه شده و به چهار گروه 10 تایی تقسیم شدند. گروه 1 به عنوان گروه کنترل بدون هیچ تغییری درنظر گرفته شد. نمونه های سه گروه آزمایشی دیگر توسط دستگاه Vickers با نیروی 4/29 نیوتن دندانه گذاری شدند و تحت درمان های متفاوت قرار گرفتند: گروه 2 بدون درمان، گروه 3 پرداخت و گروه 4 پرداخت- سایلن- رزین. نمونه ها به مدت 48 ساعت در آب با دمای 37 درجه سانتی گراد نگهداری شده و سپس استحکام خمشی دو محوری آن ها اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آنالیز آماری One-way ANOVA آنالیز شدند.

میانگین استحکام خمشی در گروه 1 (60/12 ± 49/134)، گروه 2 (41/15 ± 81/94)، گروه 3 (22/16 ± 20/89) و گروه 4 (01/12 ± 67/80) اندازه گیری شد. استحکام نمونه های بدون ترک (گروه 1) به طور معنی داری از استحکام سرامیک های حاوی ترک (4، 3، 2) بیشتر بوده است (001/0 P<). بین استحکام خمشی نمونه های درمان شده (4، 3) و نشده (2) و همچنین بین درمان های متفاوت، تفاوت آماری معنی داری دیده نشد (136/0 = P).

به نظر می رسد ترک حاصل از دندانه گذاری با نیروی 4/29 نیوتن بر استحکام خمشی سرامیک فلدسپاتیک موثر می باشد. هیچ یک از روش های بررسی شده در مطالعه قادر به افزایش استحکام سرامیک نبودند.