کاربرد گشتاور های خطی در آنالیز روش آماری هرشفیلد (مطالعه موردی: حوضه هلیل رود جیرفت)

امروزه، طراحی سازه هیدرولیکی مناسب برای جلوگیری از خطرهای احتمالی سیلاب از اهمیت خاصی برخوردار است. یکی از پارامتر های ضروری در طراحی سازه های کنترل سیلاب پارامتر حداکثر بارش محتمل در پایه زمانی 24 ساعته است، که این بارش، طبق شرایط نهایی هر حوضه، در دوره بازگشت هزارساله رخ می دهد. این مطالعه در حوضه هلیل رود جیرفت به منظور صحت سنجی دو روش هرشفیلد در برآورد حداکثر بارش محتمل صورت گرفت. در این زمینه، نخست با استفاده از روش گشتاورهای خطی به تحلیل فراوانی سری داده های حداکثر بارش سالانه پرداخته و مقدار بارش در دوره بازگشت هزارساله استخراج شد و از آن برای مقایسه با مقادیر به دست آمده از روش های هرشفیلد استفاده شد. نتایج نشان داد داده های بارش به دست آمده از روش دوم هرشفیلد با مقادیر بارش استخراج شده از روش گشتاور های خطی در دوره بازگشت هزارساله از همبستگی 87/0 برخوردار است. در نتیجه، روش مذکور روشی با درجه صحت بالا در برآورد حداکثر بارش محتمل در حوضه هلیل رود جیرفت شناخته شد. از نتایج این مطالعه می توان در سیستم پایش منطقه استفاده کرد.