رابطه بین هوش فرهنگی و مهارتهای ارتباطی با اثربخشی کارشناسان حوزه معاونت تربیت بدنی و سلامت اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران

امروزه سازمان ها به دنبال افرادی هستند که بتوانند به صورت گروهی عملکرد مطلوبی داشته باشند و از سوی دیگر توانایی برقراری ارتباط و تطبیق مستمر با افرادی از فرهنگ های مختلف را دارا باشند. بنابراین لازم است با فرهنگ های مختلف آشنا باشند و به طور مناسب با افراد سایر فرهنگ ها ارتباط بر قرار کنند. برای این منظور، افراد نیاز به هوش فرهنگی دارند. این مطالعه به بررسی رابطه بین هوش فرهنگی و مهارتهای ارتباطی با اثربخشی کارشناسان حوزه معاونت تربیت بدنی و سلامت اداره کل آموزش و پروش شهر تهران پرداخته است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارشناسان زن و مرد معاونت تربیت بدنی و سلامت اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران بود که همه آنان بعنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند (100=n)). روش تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های هوش فرهنگی آنگ و همکاران (2007)، مهارتهای ارتباطی بارتون جی (1991) و اثربخشی هسو (2002) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و آمار استنباطی از جمله ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. سطح احتمال خطاپذیری در این تحقیق 05/0p≤ در نظر گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین هوش فرهنگی و مولفه های آن(فراشناختی، شناختی، انگیزشی و رفتاری) با مهارتهای ارتباطی و مولفه های آن(کلامی، شنودی و بازخوردی) در کارشناسان تربیت بدنی زن و مرد رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. هوش فرهنگی نسبت به مهارتهای ارتباطی عامل پیش بین مناسبی برای اثربخشی کارشناسان تربیت بدنی زن و مرد می باشد. از میان مولفه های هوش فرهنگی مولفه فراشناختی و از بین مولفه های مهارتهای ارتباطی مولفه های کلامی و شنودی بهترین عامل پیش بین برای اثربخشی کارشناسان تربیت بدنی زن و مرد شناخته شد.