ارزیابی آثار مهاری عصاره های گیاه گز (Tamarix hispida) بر فرم منفرد و بیوفیلمی 6 باکتری پاتوژن

بیوفیلم های میکروبی از میکروارگانیسم های محصور در ماتریکسی از پلیمر های خارج سلولی تشکیل شده اند. سازمان یابی سلول ها در ساختار یک بیوفیلم موجب کاهش اثر بخشی ترکیبات ضد میکروبی شده و مهار میکروارگانیسم ها را دشوار تر می کند. با توجه به مشکلات ناشی از تشکیل بیوفیلم ها در صنعت و پزشکی و همچنین گسترش مقاومت های دارویی، دستیابی به شیوه های نوین، به منظور مهار میکروارگانیسم های مقاوم به ویژه در شکل بیوفیلمی الزامی است. از این رو در این پژوهش، قابلیت مهاری عصاره های Tamarix hispida بر فرم منفرد و بیوفیلمی 6 باکتری پاتوژن بررسی شد. اثر بخشی عصاره ها بر فرم منفرد با آزمون انتشار دیسک تعیین و مقادیر MICو MBC به روش ماکروبراث دایلوشن به دست آمد. آثار ضد بیوفیلمی عصاره های T. hispida نیز با روش میکروتیتر پلیت بررسی شد.
در این پژوهش، قابلیت عصاره های گیاه گز در مهار فرم منفرد و بیوفیلمی باکتری های پاتوژن تایید و مشخص شد که نوع اتانولی عصاره در مهار میکروارگانیسم ها کارآمدتر از نوع متانولی است. اثر مهاری عصاره ها بر ساختار های بیوفیلمی هر باکتری به نوع حلال و غلظت عصاره وابسته بوده و بیش ترین اثر مهاری بر پدیده تشکیل بیوفیلم باکتری استافیلوکوکوس اورئوس (35/87 درصد) مشاهده شد. بیش ترین تخریب ساختار های بیوفیلمی در تیمار با عصاره های T. hispida در باکتری استرپتوکوکوس پنومونیه (71/62 درصد) مشاهده شد. عصاره های یاد شده موجب کاهش درخور توجهی در فعالیت متابولیکی بیوفیلم ها نیز بودند که باسیلوس سرئوس بیش ترین کاهش (34/88 درصد) را در این سنجش نشان داد.
بر اساس نتایج این مطالعه قابلیت بالای عصاره های T. hispida در مقابله با باکتری های انتخابی تایید و این عصاره ها به عنوان گزینه مناسبی در مقابله با سویه های یاد شده پیشنهاد شدند.