ارتباط شاخص های کنترل متابولیک و کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع دو

بیماری دیابت به دلیل وجود عوارض متعدد به طور گسترده ای بر کیفیت زندگی بیماران اثر می گذارد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط شاخص های کنترل متابولیک و کیفیت زندگی در بیماران دیابتی نوع 2 شهرستان شاهرود صورت پذیرفت.
این مطالعه از نوع مقطعی و ارتباطی است 156 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 در سال 1392 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات لازم با استفاده از فرم گردآوری اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه کیفیت زندگی مختص بیماران دیابتی و چک لیست شاخص های کنترل متابولیکی (شامل: آزمایشات هموگلوبین A1C، قندخون ناشتا و غیر ناشتا، تری گلیسرید، کلسترول، LDL و HDL) جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و مجذور کای استفاده شد.
در این مطالعه میانگین نمره کلی کیفیت زندگی 21/ 63 ± 53/ 164 (متوسط) و میانگین هموگلوبین A1C، 1/55 ± 8/65 (متوسط) بود. بین نمره کل کیفیت زندگی با تمامی شاخص ها بجز LDL همبستگی آماری معنی داری مشاهده شد (05/ 0> p). بین بعد روانی کیفیت زندگی با شاخص های تری گلیسرید (06/ 0 = p)، کلسترول (06/ 0 = p) و (LDL (p=0.13 و بعد اجتماعی کیفیت زندگی با شاخص های کلسترول (07/ 0 = p) و (LDL (p=0.09 ارتباط معنی دار وجود نداشت.
نتیجه گیری کلی: با توجه به یافته های پژوهش، کنترل بهتر شاخص های متابولیک با کیفیت زندگی بالاتر همراه است، لذا ارائه راهکارهایی در جهت کنترل شاخص های متابولیکی، می تواند افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت را در ابعاد مختلف در پی داشته باشد.