عملکرد رویشی و اسانس مرزه سهندی (Satureja sahendica Bornm.) تحت تاثیر ورمی کمپوست و رقابت تاج خروس وحشی (Amaranthus retroflexus L.)

با توجه به اهمیت مدیریت علف های هرز، نحوه تامین حاصلخیزی خاک و زراعت ارگانیک گیاهان دارویی، در این تحقیق تاثیر سطوح تیمارهای مختلف تغذیه ای بر رشد و عملکرد کمی و کیفی مرزه سهندی (Satureja sahendica Bornm.) در شرایط رقابت با علف هرز تاج خروس وحشی (Amaranthus retroflexux L.) مطالعه شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال های 1391-1389 در ایستگاه اسماعیل آباد مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان قزوین اجرا شد. تیمارهای تغذیه ای شامل: NPK به همراه محلول پاشی ریزمغذی ها (CF)، ورمی کمپوست 4 تن در هکتار (V4)، ورمی کمپوست 2 تن در هکتار+ ورمی تی 40 لیتر در هکتار (V2T) و سطوح تراکم علف هرز نیز شامل: تراکم صفر، 6، 12 و 18 بوته در مترمربع (به ترتیب W0، W6، W12 و W18) بود. نتایج نشان داد در سال اول آزمایش، تاثیر کود بر وزن سرشاخه و تاثیر علف هرز بر میزان اسانس (p<0.05) و وزن سرشاخه (p<0.01) معنی دار گردید. در مجموع دو سال، تاثیر سطوح علف هرز بر وزن خشک علف هرز در سطح 1% تفاوت معنی دار داشته است. بیشترین درصد اسانس مرزه از تیمار ورمی کمپوست 2 تن + ورمی تی در شرایط بدون علف هرز حاصل گردید. در اسانس تولیدی 16 ترکیب شناسایی شد که تیمول، پارا-سیمن و گاما-ترپینن مهمترین آنها بودند. نتایج تجزیه اسانس نشان داد که تیمار 4 تن کود ورمی کمپوست و عدم وجود علف هرز، تیمول بیشتری را تولید کرد. با وجود این، حضور علف هرز تاج خروس میزان تولید پارا-سیمن در اسانس مرزه را افزایش و تولید تیمول را کاهش داد.