کارکردهای شناختی قطعه پیشانی درنوجوانان مبتلا به اختلال سلوک

در این پژوهش فرضیه ی نارسایی کارکردهای قطعه پیشانی در اختلال سلوک مورد بررسی قرار گرفته است.
عملکرد 21 نوجوان پسر مبتلا به اختلال سلوک در آزمون های شناختی مرتبط با کارکردهای قطعه پیشانی با 21 نفر نوجوان پسر گروه گواه مقایسه شده است. گردآوری داده ها به کمک آزمون استروپ، آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین و آزمون عملکرد مداوم انجام شد و به کمک آزمون های آماریt، تحلیل واریانس و ضریب همبستگی تحلیل گردید.
نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک در بیشتر مقیاس های شناختی مرتبط با کارکردهای قطعه پیشانی (زمان واکنش و خطای اعلام کاذب آزمون استروپ، خطای حذف آزمون عملکرد مداوم و خطای درجاماندگی آزمون دسته بندی کارت های ویسکانسین) عملکرد ضعیف تری از خود نشان دادند.
نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک در زمینه کارکرد قطعه پیشانی دچار نارسایی هایی هستند.