بررسی رابطه مولفه های کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی ماماها

کیفیت زندگی کاری اثر مهمی روی واکنش های کارکنان مانند رضایت شغلی، مشارکت کاری، عملکرد شغلی، قصد ترک خدمت، تغییر و تبدیل سازمانی دارد. بنابراین سنجش دو متغیر کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی برای تمام کارکنان سازمان ها از جمله ماماها که از اعضای مهم تیم ارایه دهنده خدمات بهداشتی هستند، دارای اهمیت است. از این رو هدف مطالعه حاضر تعیین ارتباط مولفه های کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی ماماها می باشد. مطالعه حاضر توصیفی- همبستگی است که به صورت مقطعی در سال 1393 در مورد 230 ماما در مشهد انجام یافته است. نمونه مورد مطالعه از میان ماماهای شاغل در زایشگاه ها و مراکز بهداشتی درمانی به روش نمونه گیری آسان انتخاب شد. ابزار مطالعه پرسشنامه های اطلاعات جمعیت شناختی، کیفیت زندگی کاری والتون و رضایت شغلی مینه سوتا بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی، همبستگی پیرسون، اسپیرمن و آنووا در نرم افزار SPSS v.19 انجام یافت. نتایج نشان داد کیفیت زندگی کاری کلی با رضایت شغلی دارای رابطه مثبت معنادار (P<0.001; rp=0.525) می باشد. نتیجه در سطح جز ئ ی تر حاکی از آن بود که رضایت شغلی با پرداخت منصفانه و کافی (rp=0.277; P <0.001)، محیط کاری ایمن (rp=0.274; P <0.001)، تامین فرصت رشد و امنیت مداوم (rp=0.306; P <0.001)، فضای کلی زندگی (rp=0.327; P <0.001)، قانون گرایی در سازمان (rp=0.233; P <0.001)، وابستگی اجتماعی در زندگی کاری (rp=0.207; P <0.001) وحدت و انسجام اجتماعی در سازمان (rp=0.352; P <0.001) و توسعه قابلیت های انسانی (rp=0.259; P <0.001) ارتباط دارد. از آن جا که کیفیت زندگی کاری بالاتر، رضایت شغلی بیش تری را برای کارکنان به همراه دارد، مدیران می توانند با اتخاذ راه کارهای مناسب، مولفه های مهم کیفیت زندگی کاری ماماها را ارتقا داده و شرایط لازم جهت بهبود کیفیت ارایه خدمات و بهره وری آن ها را فراهم سازند.