بررسی اثر کاربرد جداگانه و تلفیقی کودهای آلی و زیستی روی برخی ویژگی های کمی و کیفی گیاه دارویی انیسون(Pimpinella anisum L.)

به منظور مطالعه اثرات کاربرد منفرد و تلفیقی کودهای زیستی و آلی بر عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی انیسون، آزمایشی در سال زراعی 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و 15 تیمار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- کود زیستی میکوریزا Glomus intraradices) 2-) میکوریزا + کود گاوی، 3- میکوریزا + ورمی کمپوست،4- میکوریزا+کمپوست، 5- میکوریزا + کود شیمیایی، 6- کود زیستی بیوسولفور (حاوی باکتری Thiobacillus sp.) به همراه گوگرد آلی بنتونیت دار، 7- بیوسولفور + کود شیمیایی8- بیوسولفور + کود گاوی، 9- بیوسولفور + ورمی کمپوست، 10- بیوسولفور+کمپوست، 11- کود گاوی، 12- ورمی کمپوست، 13- کود شیمیایی، 14- کمپوست و 15- شاهد. نتایج نشان داد که کاربرد منابع مختلف تغذیه ای اثر معنی داری بر اکثر صفات مورد مطالعه در گیاه دارویی انیسون داشت. با توجه به نتایج حاصل از آزمایش، اثر تیمارهای کودی بر ارتفاع و تعداد شاخه جانبی و تعداد چترک در چتر گیاه انیسون معنی دار نبود. بیشترین تعداد دانه در چترک (24/ 7)، و عملکرد دانه (4/ 1263 کیلوگرم در هکتار) در نتیجه کاربرد بیوسولفور حاصل شد. بیشترین عملکرد ماده خشک (1 /4504 کیلوگرم در هکتار) در اثر کاربرد تلفیقی بیوسولفور+ کودشیمیایی و بیشترین شاخص برداشت (9/ 25) در اثر تیمار تلفیقی بیوسولفور+کود گاوی حاصل شد. کاربرد تلفیقی میکوریزا روی بعضی صفات تاثیر داشت، به طوری که بیشترین تعداد چتر در بوته (7/ 65) و درصد اسانس (3/ 5) در تیمار تلفیقی میکوریزا با کود شیمیایی به دست آمد. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد کودهای زیستی میکوریزا و بیوسولفور نقش چشمگیری در افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی انیسون داشتند. علاوه بر این، مصرف تلفیقی کودهای زیستی در مقایسه با کاربرد منفرد منابع کودی، اثراث مثبت بیشتری بر ویژگی های کمی و کیفی انیسون داشتند.