تاثیر وابستگی به مورفین و سم زدایی با متادون بر سیستم تولیدمثلی موش صحرایی نر

یکی از مشکلاتی که معتادان از آن رنج می برند کاهش میل جنسی است. نقصان نعوذ در مردان معتاد به هرویین که با مواد اپوییدی درمان شده اند گزارش شده است.

این مطالعه به منظور بررسی اثرات مورفین و سم زدایی با متادون به عنوان عوامل ایجاد اختلال عملکرد جنسی در اعتیاد انجام شد.

در این مطالعه از 40 راس موش صحرایی نر بالغ (Wistar) در 4 گروه استفاده گردید: گروه کنترل به مدت سی روز نرمال سالین دوبار در شبانه روز دریافت کردند. به دو گروه دیگر در روز اول، مورفین با دوز mg/kg 10 دوبار در شبانه روز تزریق شد و در ادامه دوز مورفین در هر روز mg/kg 2 افزایش یافت. بطوری که در روز سی ام به حداکثر میزان mg/kg 68 دوبار در روز رسید. علایم سندرم ترک بررسی گردید. حیوانات یک گروه از دوگروه وابسته به مورفین در آخر دوره به مدت 14 روز متادون دریافت کردند. حیوانات گروه 4 (محلول سالین + متادون) به مدت 30 روز متوالی سالین دریافت کردند و سپس با متادون در طول 14 روز سم زدایی شدند. در نهایت، وزن نسبی سمینال وزیکول ها، بیضه ها، پروستات، محتوای سمینال وزیکول ها، غلظت هورمون های لوتینی کننده (LH)، هورمون محرک فولیکولی (FSH)، و تستوسترون در سرم اندازه گیری شد.

در گروه وابسته به مورفین میزان تستوسترون (0.001>p=0.0097) FSH (p) و(LH (0.0031= pو نیز وزن بیضه (0.0051= p)، وزن نسبی پروستات، سمینال وزیکول ها و محتوای سمینال وزیکول ها (0,001>p) در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت. در گروه حیوانات وابسته به مورفینی که با متادون سم زدایی شدند غلظت تستوسترون و محتوای سمینال وزیکول ها پایینتر از گروه کنترل بود (0.001˂p).

نتایج پیشنهاد می کنند که وابستگی به مورفین و سم زدایی با متادون ممکن است به عملکرد تولید مثلی موش های صحرایی نر آسیب برساند.