مقایسه ی ایمونوگلوبولین های G، M، E و A سرم در بیماران مبتلا به لیکن پلان و واکنش های لیکنوئیدی دهان

واکنش های لیکنوئید نام گذاری کلی برای توصیف ضایعاتی است که از نظر کلینیکی و هیستوپاتولوژیک مشابه می باشند که به دو گروه لیکن پلان و واکنش های لیکنوئیدی (تماسی، دارویی و پیوند علیه میزبان) طبقه بندی می شوند. این مطالعه با هدف بررسی ایمونوگلوبولین های G، M، E و A و اثبات و یا رد تفاوت های ایمونولوژیکی بین دو گروه انجام شد.
این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی انجام شد. نمونه ها شامل دو دسته ی 25 نفری از بیماران مبتلا به ضایعات لیکن پلان و واکنش های لیکنوئیدی بودند که بر اساس معیار های بالینی و هیستوپاتولوژیک ارایه شده توسط WHO (World Health Organization) تمایز داده شدند. از افراد cc 5 خون جهت تعیین میزان ایمونوگلوبولین های G، M، E و A تهیه شد. اطلاعات به دست آمده توسط آزمون t و 2χ و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت.
در این مطالعه، اگر چه اختلاف معنی داری از نظر تفاوت میانگین IgE (Immunoglobulin E) بین دو گروه وجود نداشت، اما میانگین سطح آن در هر دو گروه افزایش قابل توجهی را نشان داد. همچنین، میانگین سطح IgA (Immunoglobulin A) در گروه بیماران مبتلا به لیکنوئید نسبت به گروه مبتلا به لیکن پلان افزایش معنی داری را نشان داد. در مورد ایمونوگلوبولین های G و M بین دو گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت.
ارایه ی معیارهای بیشتر به منظور تفکیک بهتر دو دسته اختلالات لیکن پلان دهانی و واکنش های لیکنوئیدی، خط اول دستیابی به روش های درمانی مناسب در آینده خواهد بود.