زمینه های هم گرایی و واگرایی ترکمن های عراق با ترکیه قدیم و جدید، در چارچوب کمالیسم و پان ترکیسم

ترکیه از زمان سقوط امپراتوری عثمانی تا دهه پایانی قرن بیستم، سیاستی متفاوت با دوره گذشته درباره اقلیت های ترک تبار خارج از آناتولی اتخاذ کرده است. (تاریخچه) ازاین رو، عدول ترکیه از آن سیاست و انتخاب تعامل و تغافل با اقلیت های ترک تبار، از جمله ترکمن های عراق، ابهام انگیز است. (مساله) موضوعی که از دریچه علمی، موردتوجه جامعه پژوهشی قرار نگرفته است. (پیشینه) لذا، مقاله حاضر با این پرسش که، زمینه ها و موانع هم گرایی ترکمن عراق با ترکیه در چارچوب پان ترکیسم و سیاست های جدید منطقه ای ترکیه چیست مواجه است. (سوال) در چارچوب سیاست جدید، ترکیه سعی دارد تا با فرارفتن از کمالیسم و در چارچوب پان ترکیسم، توجه جدید بر پایه منافع ملی بازتعریف شده درباره ترکمن های عراق به عمل آورد. (فرضیه) غرض ارائه دو تصویر از ترکیه قدیم و جدید در برخورد با یک پدیده واحد بر اساس منافع متغیر ملی است. (هدف) این مقاله، با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی داده های اسنادی و گردآوری شده از تحقیقات کتابخانه ای را مورد تجزیه وتحلیل قرار داده تا رد یا اثبات فرضیه و نیل به هدف را مورد سنجش قرار دهد. (روش) توجه نکردن متقابل ترک ها و ترکمن ها به هم در فضای جدید رویکرد ترکیه به پان ترکسیم، مهم ترین نکته این پژوهش است. (یافته)