ریزرخساره ها، مدل رسوبی، چینه نگاری سکانسی و دیاژنز سازند هفتومان (کرتاسه بالایی)، ناحیه خور - شرق ایران مرکزی

رسوبات کرتاسه که با رخساره های متنوع شناخته می شوند، در تمام ایران گسترش یافته اند. در ناحیه خور، بلوک یزد و در شرق ایران مرکزی این رسوبات به خوبی رخنمون یافته اند. سازند هفتومان با سن سنومانین در کوه دبرسو، جنوب ناحیه خور (در شرق ایران مرکزی) با رویکردی یکپارچه جزئی از مطالعات نموداری، بیواسترانیگرافی و تجزیه و تحلیل چینه نگاری سکانسی، مطالعه رخساره ها بر اساس مشاهدات میدانی و مطالعات ریزرخساره ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ما 240 مقطع نازک میکروسکوپی را از حدود 514 متر از چینه های با جنس سنگ آهک، ماسه سنگ تا ماسه سنگ آهکی و از سنگ آهک ضخیم تا سنگ آهک ماسه ای نازک لایه از سازند هفتومان جمع آوری نمودیم. این سازند در یک رمپ کربناته با ریزرخساره های رمپ درونی، رمپ میانی و رمپ بیرونی در کنار رسوبات آواری محیط ساحلی که 2 پتروفاسیس را تشکیل داده اند؛ تشکیل شده است. بر اساس موقعیت مرزهای ناپیوسته سکانس ها، دو سکانس رده 3، که به طور غالب تغییرات جهانی سطح آب دریا کنترل کننده چرخه رسوبی در آنهاست شناسایی شدند. سیمانی شدن، دولومیتی شدن، انحلال و سیمانی شدن، کارستی شدن و پیریتی شدن مهم ترین فرآیندهای دیاژنزی در این سازند هستند.