اول واخرتویی ما در میان

رشته طراحی پارچه و لباس یکی از رشته های دانشگاهی در گروه هنر است که با وجود گذشت سال ها هنوز نتوانسته است جایگاه شایسته ای در میان سایر رشته های تحصیلی کسب کند. هنوز هم اصحاب هنر این رشته را همچون یک گرایش فرعی از سایر رشته های هنری می دانند و برای آن جایگاهی پایین تر از دیگر شاخه های هنر قائل هستند. به تبع این امر، نویسندگان و مولفان نیز کمتر به سراغ انتشار کتاب در رشته طراحی پارچه و لباس می روند که نتیجه آن کمبود کتاب در این زمینه برای مراجعه دانشجویان و علاقه مندان است. فقدان نیروهای آموزش دیده متخصص در سطح تحصیلات تکمیلی در این رشته نیز مزید بر علت شده است که شاهد حداقل کتاب های منتشرشده در این حوزه باشیم؛ هر چند روند ارائه کتاب های مختلف مربوط به این رشته در سال های اخیر شتاب چشمگیری به خود گرفته و چشم انداز امیدوارکننده ای برای علاقه مندان این رشته در هر سطحی از تحصیلات ترسیم نموده است. در این میان لازم به ذکر است آثار منتشر شده در شاخه تاریخ پوشاک و طراحی لباس از نظر تعداد عنوان به مراتب بیشتر از پارچه است. به این ترتیب هر کتابی که در شاخه طراحی پارچه تالیف می شود حکم کیمیا دارد و کتاب تاریخ پارچه و نساجی در ایران، نوشته دکتر فریده طالب پور، از این دسته آثار است. در این مقاله برآنیم که ضمن معرفی این کتاب ارزشمند، نقدی نیز بر آن داشته باشیم.