تاثیر خمیر آنتی بیوتیک سه گانه بر استحکام باند سه نوع کامپوزیت به عاج دندان

با توجه به استفاده از تری آنتی بیوتیک در درمان ریشه و دندانهای با آپکس باز و اثر احتمالی این داروها بر استحکام اتصال ترمیمهای کامپوزیتی، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تری آنتی بیوتیک بر استحکام اتصال سه نوع کامپوزیت به عاج انجام شد.
در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، مینای سطح باکال شصت دندان پرمولر موازی با محور طولی دندان حذف و سطوح عاجی به مساحت پنج میلی مترمربع تهیه شد. نمونه ها به شش گروه ده تایی تقسیم و در سه گروه اول به مدت ده روز، در مجاورت سرم فیزیولوژی و در سه گروه دوم، در مجاورت خمیر تری آنتی بیوتیک قرار گرفتند. پس از شستن و خشک کردن عاج نمونه ها، برای کامپوزیت های 100Z و Z 350 از سینگل باند و برای کامپوزیت P90 از رزین چسبنده استفاده شد. پس از آن کامپوزیت های P90،Z 100 و Z 350 در شش گروه روی سطوح عاجی قرار داده و کیور شدند. استحکام اتصال برشی با استفاده از دستگاه اینسترون و بر اساس مگاپاسکال محاسبه گردید. در نهایت به منظور بررسی داده ها از آزمونOne way ANOVA، t و آزمون Tukey استفاده گردید.
بیشترین میانگین استحکام اتصال برشی مربوط به گروه کامپوزیت (Z350 (38/75 مگاپاسکال و کمترین در گروه کامپوزیت (Z100 (14/64مگاپاسکال هنگام استفاده از خمیر تری آنتی بیوتیک بود. میانگین استحکام اتصال برشی کامپوزیت P90و Z 100، برخلاف کامپوزیت Z350، در گروه سرم بیشتر از گروه خمیر تری آنتی بیوتیک بود، این تفاوتها بین گروه های سرم و خمیر تری آنتی بیوتیک معنی دار نبود (1/ 0= p). استفاده از خمیر تری آنتی بیوتیک تاثیری بر استحکام اتصال برشی کامپوزیت های P90، Z100و Z350 به عاج دندانی نداشت.