تاثیر گرمادرمانی موضعی بر شدت درد بیماران مبتلا به اختلالات انسدادی مزمن شریانهای محیطی

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر گرمادرمانی موضعی بر شدت درد بیماران مبتلا به اختلالات انسدادی مزمن شریانهای محیطی انجام شد. زمینه. اختلالات انسدادی مزمن شریانهای محیطی از بیماریهای شایع و آزاردهنده میباشد که به طور عمده اندام تحتانی را درگیر میکند. میتوان گفت که این بیماری شایعترین علت معلولیت و ناتوانی است و بسیاری از بیماران از درد ناشی از آن رنج می برند.
در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 60 بیمار مبتلا به اختلالات انسدادی مزمن شریانهای محیطی مراجعه کننده به بخش فوق تخصصی جراحی عروق بیمارستان امام رضا، شهر مشهد، به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی در یکی از دو گروه کنترل (30 نفر) یا آزمون (30 نفر) قرار گرفتند. ابتدا، پرسش نامه ای مشتمل براطلاعات دموگرافیک و سابقه و وضعیت بیماری برای تمامی بیماران تکمیل شد. سپس، شدت درد آنان قبل از مداخله اندازهگیری شد. پای بیماران در گروه آزمون در یک ظرف آب گرم با حرارت 41 درجه سانتیگراد به مدت 20 دقیقه قرار داده شد. بعد از گرمادرمانی، دوباره شدت درد بیماران گروه آزمون اندازهگیری شد. این کار به مدت 5 روز پیاپی انجام شد. بیماران گروه کنترل در طی 5 روز فقط درمانهای دارویی معمول بخش را دریافت کردند و هر روز نیز شدت درد آنان اندازهگیری و ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS، نسخه 14 تحلیل شد.
یافتهها: شدت درد بیماران گروه آزمون بعد از مداخله کاهش معنیداری را نشان داد (0/0001p<). شدت درد بیماران گروه کنترل در طی 5 روز تفاوت معنیداری را نشان نداد.
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که گرمادرمانی با آب گرم باعث کاهش شدت درد بیماران مبتلا به اختلالات انسدادی مزمن شریان های محیطی می شود.