بررسی بایسته های امر به معروف و نهی از منکر در فضای حقیقی و مجازی

امر به معروف و نهی از منکر دو باب مهم از فروع دین هستند که نسبت به سایر فروع از التفات کم تری برخوردارند و علت آن به نظر نگارنده این متن مسائل کلیدی فراموش شده ای است همچون ابهام در موقعیت و ماهیت آن دو؛ همچنین شرایط خاص و متفاوت بسیاری که این دو را از جمله عناوین تخصصی پرگستره قرار داده است، به گونه ای که هر کس با اندک بضاعت علمی نمی تواند اقدام به انجام این دو فریضه نماید.
نگارنده در بخش اول بر این مدعاست که این دو فریضه از ماهیت های مختلف و متعددی برخوردارند. مواردی ماهیت جهادی دارند، شماری داخل در باب نقد و انتقاد هستند، پاره ای هم از جنس دعوت به خیر و نصیحت محسوب می شوند، و همه این ها سوای نوع فرهنگی معروف و منکر هستند. همچنین ارائه راهبردهایی برای خروج از آنچه که موجب مهجوریت این دو گردیده، عنوان «فریضه فراموش شده» را به آنها بخشیده است.
وی سپس در بخش دوم به گونه ای دیگر از معروف و منکر در فضای مجازی می پردازد و پرده از رازهای نهفته آن برمی دارد.
نوع پژوهش در بحث حاضر بنیادی راهبردی است، و سبک آن توصیفی، با شیوه اسنادی کتابخانه ای/آرشیوی می باشد.